Occultum facinus esse potuerit, gaudebit;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. De quibus etsi a Chrysippo maxime est elaboratum, tamen a Zenone minus multo quam ab antiquis; Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Quid censes in Latino fore? Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Duo Reges: constructio interrete. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Bonum valitudo: miser morbus. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Optime, inquam. Ut pulsi recurrant? Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Confecta res esset. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

Quamquam ea verba, quibus instituto veterum utimur pro
Latinis, ut ipsa philosophia, ut rhetorica, dialectica,
grammatica, geometria, musica, quamquam Latine ea dici
poterant, tamen, quoniam usu percepta sunt, nostra ducamus.

Laboro autem non sine causa;

Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.
Haec dicuntur fortasse ieiunius;
Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere.
Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere.

Tollit definitiones, nihil de dividendo ac partiendo docet, non quo modo efficiatur concludaturque ratio tradit, non qua via captiosa solvantur ambigua distinguantur ostendit;

Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter.
Hos contra singulos dici est melius.
Est autem situm in nobis ut et adversa quasi perpetua oblivione obruamus et secunda iucunde ac suaviter meminerimus.
Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;

Memini vero, inquam;: Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum.
Quis enim redargueret?: De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari.

Odium autem et invidiam facile vitabis. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. At hoc in eo M. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;